 تقصیر
ـ نه ـ
تقدیر من بود
که فقط سه بخش تنهایی
سهم من
از تمام کلمه هایی باشد که با معلم کلاس اول
بخششان کردیم.
کافه چی
نوشته های پیشین
بی تو رفتم با تو...نگاهی از نو و اندیشه ایی دوبارهمثل توسرمستتنها کمی خنده هایت را کم داردمهربانی ممنوعای وای اگر....شش پاره از عشقته فنجون تنهایینام توکوچه...فردامیدونم یه روز میفهمیوصف حالگفت گو با خیالبغض مرا دریاببگذارفاصلهای کاش قلب ها در چهره ها بودند
پاتوق های شبانه کافه چی
کافه دریچه کافه سیب کافه 40چراغ کافه پیانو کافه کاغذی کافه سفید و سیاه کافه کهن کافه مربا کافه مشکی پوش کافه کلاسیک کافه‌توهم کافه تهرون کافه اقتصاد کافه تیتر کافه کافکا کافه دیزاین کافه رادیو وقتی چشمانت را میبندی پیاده با خدا کافه داستان دختر متولد ایرانمهر طریق عاشقی کیت اگزوز زنون قوی چراغ لیزری دوچرخه
فنجون های سردشده
قهوه چی کافه
منوی ویژه
|
کافه تنهایی
نام تو
مهره ی مار
خوئیست ٬ که تو داری . عجیب نیست که دل نا آرام ما که نه خام ناز چشمهای کسی می شد نه رام نیاز دستهای کسی به سادگی کلام سلام به نام تو شد و لحظه لحظه ی تمام شعر های من لبریز از تمام تو شد. نظرات شما عزیزان:
قهوه چی
شاهرخ
|
تبادل
لینک هوشمند